निर्मला स्नेहीकाे दुई गजल

 गजल – १

आउँछ घाम प्रभातमा जसरी पनि,

बोकेर उज्यालो हातमा जसरी पनि

 

खडेरीमा ओइलाउने फूलहरू पनि,

मुस्कुराउँछन् वर्षातमा जसरी पनि

 

म नरहन सक्छु तिमी गएपछि,

लैजाऊ तिम्रै साथमा जसरी पनि

 

मनले चाहेको मान्छे हौ तिमी मेरो,

आइपुग्नु अन्तिम सासमा जसरी पनि

 गजल – २

फूलमा सजिएर अबिरमा सजिएर
सक्दिन बस्न म मन्दिरमा सजिएर

मुस्कुराउनु छ मलाई गुराँस जसरी
टक्कसँग तिम्रो त्यो शिरमा सजिएर

तिम्रा प्रहारहरू पनि त यो छाती भरि
खेली रहेका छन् तीरमा सजिएर

यो जिन्दगी मलाई हाँसिरहेझैँ लाग्छ
चोटहरू सँगालेर पीरमा सजिएर

जाँदै गएन त्यहि मान्छे यो मनबाट
जो थिएन आएको तक्दिरमा सजिएर