सिमानाकाबाट दैनिक कोरोना संक्रमित बोक्दै सुरेन्द्र

दिनभरि एम्बुलेन्समा संक्रमित बोक्ने गरेका उनी राति घरमा भने छुट्टै कोठामा बस्ने गरेको बताउँछन्।

‘परिवारका सदस्यहरुको पनि ख्याल गर्नैपर्यो’, उनले भने, ‘महामारीमा संक्रमितलाई अस्पताल पुर्‍याउनु सेवा सम्झेर काम गर्ने गरेको छु।’

कठायतलाई घर गएर खाना खाने फुर्सदसमेत हुँदैन। त्यसले उनले कोरोना अस्पतालमै खाना खान्छन्। कोरोना जोखिमका बेला काम गर्ने चालकलाई भत्ता दिएकोबारे उनलाई केही पनि थाहा छैन। 

उनले भने, ‘महामारीमा अग्रपंक्तिमा खटिने एम्बुलेन्स चालकलाई त जोखिम भत्ता दिनैपर्ने हो।’

भीमदत्त नगरपालिकाको स्वास्थ्य शाखाका प्रमुख नरेन्द्र जोशी नगरपालिकाले गड्डाचौकीमा कोरोना परीक्षण, खोप अभियान र संक्रमितलाई अस्पताल लैजाने कार्यमा सक्रिय भएर लागेको बताए। 

‘त्यहाँ अस्थायी होल्डिङ सेन्टरमा भारतबाट आउनेको नियमित स्वास्थ्य परीक्षण हुन्छ’, उनले भने, ‘संक्रमितलाई तत्कालै महाकाली अस्पताल पुर्याइन्छ।’

कोरोनाको पहिलो र दोस्रो लहरमा संक्रमित बोक्ने तथा शव व्यवस्थापनमा खटिएका महाकाली प्रादेशिक अस्पतालका एम्बुलेन्स चालक दिपक विष्ट आफू दुई पटक संक्रमित हुँदा पनि ड्युटीमै सक्रिय रहेका थिए।

‘कोरोनाबाट मृत्यु भएका झण्डै ८० संक्रमितको शव महाकाली घाटसम्म पुर्याएँ’, विगत सम्झिँदै विष्टले भने, ‘सुरुमा पीपीई सेट लगाएर एम्बुलेन्स चलाए, गर्मी खप्न गाह्रो भएपछि त्यो पनि फुकालेँ।’

दोस्रो लहरसम्म महाकाली प्रादेशिक अस्पतालका एम्बुलेन्स चालक दीपक र रणबहादुर विष्ट रातदिन संक्रमित बोक्नेदेखि शव घाटसम्म पुर्‍याउन सक्रिय रहेका थिए।

‘अहिले नगरपालिकाको एम्बुलेन्सले संक्रमित अस्पतालसम्म पुर्‍याउने काम गरिरहेको छ’ विष्टले भने, ‘अहिले हामी संक्रमितलाई वडाको सिफारिसका आधारमा घरसम्म छाड्न जाने क्रममा फाट्टफुट्टरुपमा खटिएका छौँ।’

दोस्रो लहरसम्म संक्रमितलाई उपचारका लागि नेपालगञ्ज र काठमाडौँसम्म लिएर गएको उनले बताए। 

‘डराउँदै संक्रमित बोक्नुपर्ने परिस्थितिको पनि सामना गरियो’, विष्टले भने, ‘प्रतिकूल अवस्थामा पनि घरपरिवार नभनी काम गरियो।’ रासस